Batterijen in een modern interieur

Batterijen in het interieur van een appartement of een privéwoning zijn een noodzaak. De barre omstandigheden van ons klimaat dwingen tot het installeren van een hoogwaardig verwarmingssysteem, dat het grootste deel van het jaar voor een comfortabel leven zorgt. Radiatoren zijn moeilijk toe te schrijven aan de groep interieurdecoraties. Dit onooglijke deel van de communicatielijnen van het verwarmingssysteem bederft veel elegante interieurs. Radiatoren zijn echter gemakkelijk te veranderen in een stijlvolle inrichting door eenvoudige manipulaties. Praten over hoe de batterijen in het interieur te verbergen.

De geschiedenis van de radiatoren

Slechts een paar eeuwen geleden waren open haarden en kachels die smolten met kolen of brandhout verantwoordelijk voor de verwarming van het huis. Veel Russische dorpen hebben nog steeds deze eenheden, die nog steeds worden gebruikt voor het beoogde doel. Het eerste prototype van het verwarmingssysteem wordt beschouwd als de Romeinse hypocaust. Ze bestonden uit een complex van kanalen die werden uitgevoerd onder de vloer en verbonden met de oven. Opwarmen van kamers gebeurde als gevolg van hete lucht. Romeinse baden werden verwarmd met water gestookt door koperen leidingen. De vloeistof werd ook in de oven verwarmd. Zo waren er in het oude Rome twee soorten verwarmingssystemen: stoom en water. De ovens zelf werden eerst gemaakt van klei, vervolgens van steen en baksteen.

De revolutie in de ovenindustrie werd gedaan door Benjamin Franklin, vooral bekend om zijn politieke activiteiten. De uitvinder gebruikte gietijzer om de kachel te maken. Het metaal werd lang verwarmd, maar het koelde ook langzaam af. De ruwijzereenheid werd het prototype van twee moderne uitvindingen tegelijk: ketels en radiatoren. Het volgende werd op ingenieuze wijze getoond door een Engelse ingenieur die op basis van de oven van Franklin een gecompliceerd waterverwarmingssysteem creëerde voor het verwarmen van de wintertuin. Het verwarmen van de vloeistof werd uitgevoerd in ketels met groot volume. Toen kwam het water de leidingen binnen, waar het circuleerde, warmte afgeeft en weer opwarmde. Dit idee is niet alleen door Engelse ingenieurs overgenomen, maar ook door binnenlandse ingenieurs.

Vergelijkbare eenheden verwarmd Zomerpaleis in het tijdperk van Peter de Grote. De systemen maakten gebruik van conventionele leidingen, die de lucht nog steeds slecht verwarmden vanwege het kleine oppervlak. De eerste radiator gemaakt van gietijzer, een systeem van schijven en een paar dikke pijpen verbonden met de ketel, kwam met binnenlandse uitvinders. Dergelijke batterijen verspreidden zich snel door heel Europa en daarbuiten. De zwaartekrachtverwarmingssystemen vervingen uiteindelijk echter de eenheden die op de pompen werkten. In hen verspreidt de vloeistof zich door de communicerende lijnen als gevolg van gedwongen injectie. Dichter bij de jaren 30 van de vorige eeuw kwamen buisvormige radiatoren ter vervanging van de gietijzeren radiatoren. Na dertig jaar begonnen aluminiumbatterijen te worden toegepast. Vanaf de jaren 20 begonnen ze een innovatief (op dat moment) gecentraliseerd verwarmingssysteem te introduceren, dat tegenwoordig nog steeds wordt gebruikt.

Soorten radiatoren

Verwarmingsradiatoren worden geclassificeerd op grootte, ontwerpkenmerken en fabricagematerialen. Bij het kiezen van een batterij in de eerste plaats wordt beoordeeld op de efficiëntie van het werk, en alleen dan door uiterlijk. Volgens type constructie zijn de eenheden verdeeld in drie typen:

• doorsnede;
• buis;
• Panel.

In doorsneden worden bestaande of extra geïnstalleerde secties verwijderd. Zo kunt u het vermogen van de batterij afzonderlijk aanpassen. Ze zijn goedkoop, maar tegelijkertijd snel verwarmd. Sectionele radiatoren zijn moeilijk schoon te maken. Paneelmodellen hebben een groot aantal formaten, waarmee u de eenheid voor een bepaalde kamer kunt kiezen. Voor een kleine keuken kunt u bijvoorbeeld dezelfde compacte radiator kopen, die ook gemakkelijk te verbergen is. Ze zijn echter niet compatibel met hogedruksystemen. Eindelijk, buisvormige batterijen. De eenvoudigste en meest populaire optie. Ze bestaan ​​uit buizen (wat duidelijk is uit de naam). Meestal zijn de segmenten verticaal gerangschikt, maar er zijn ook modellen met horizontale plaatsing. Het niveau van warmteoverdracht hangt af van de diameter van de buizen. De afgeronde uiteinden zorgen ervoor dat vuil zich niet ophoopt op het oppervlak. Afhankelijk van de locatie van de batterij is ingedeeld in:

• Verticaal (hoog);
• Floor;
• Flat.

De meest originele optie wordt als verticaal beschouwd. Hun hoogte is veel groter dan de breedte en meestal hoeft zo'n eenheid niet verborgen te zijn: het integreert met succes in de loft, hightech of moderne stijl.

bimetaal

De radiator bestaat uit een aluminium doos en eronder verborgen stalen buizen. Dit is het meest voorkomende type dat gewoonlijk wordt geïnstalleerd in appartementsgebouwen. Bimetaalbatterijen kunnen 100% en 50% zijn. In het eerste geval zijn de buizen volledig van staal en in de tweede - slechts gedeeltelijk. Dergelijke radiatoren gaan lang mee en de behoefte aan onderhoud is zeer zeldzaam. Ze worden snel warm, hebben een klein gewicht, waardoor u ze zelf kunt installeren. Compacte radiatoren zijn zeer geschikt voor modern design.

Om het apparaat goed te laten werken, is het noodzakelijk om bovendien een kraan voor luchtafvoer aan te brengen.

aluminium

Aluminium radiatoren zijn op twee manieren gemaakt:

• extrusie;
• Gieten.

In het tweede geval kunnen extra secties op de batterij worden aangesloten. Aluminium radiatoren zijn licht van gewicht, goedkoop en hebben tegelijkertijd een rijk assortiment kleuren en maten. Ze zijn eenvoudig te integreren in bijna elk interieur. Radiatoren worden snel warm, maar na verloop van tijd kunnen er lekken ontstaan ​​tussen de secties. Bovendien kunnen aluminium - materialen kneedbaar, aggregaten die ervan zijn gemaakt niet worden onderworpen aan sterke mechanische belasting.

staal

Stalen eenheden worden heel snel heet. Op de markt voor apparatuur worden modellen aangeboden die onder een hoek, verticaal of horizontaal zijn geïnstalleerd. Helaas is het materiaal onderhevig aan corrosie. De maximale levensduur is 15 jaar. Het is niet toegestaan ​​om batterijen van dit type met gecentraliseerde verwarming te gebruiken, omdat het materiaal snel verslechtert als er gedurende lange tijd geen water in zit. Stalen radiatoren zijn niet bestand tegen plotselinge drukstoten. Ze zijn vooral kwetsbaar in laszones. Ze moeten vaker worden vervangen dan gietijzeren of koperen exemplaren. Het oppervlak verven met "openingen" kan metaalcorrosie veroorzaken.

messing

Koperen radiatoren behoren tot de duurste op de markt van verwarmingsapparatuur. De units zijn lichtgewicht en hebben een glanzend oppervlak dat geen extra schilderwerk nodig heeft. Het materiaal is ongevoelig voor hydraulische schokken en drukstoten, omdat de belasting gelijkmatig wordt verdeeld. Koperen radiatoren zijn geschikt voor zowel gecentraliseerde als autonome verwarmingssystemen. De units zien er stijlvol uit in combinatie met de Provence, retro en klassiek. Het is niet nodig om zulke prachtige batterijen te verbergen. Ze kunnen als kamerdecoratie worden gebruikt.

Gietijzer

Gietijzeren radiatoren worden beschouwd als het oude retro-model. Ze zijn in feite de hunne overkomen en worden zelden gebruikt. De radiator is een systeem van verticale buizen, waarvan het oppervlak vaak is versierd met bloemenornament. De units zijn enorm en erg zwaar, wat de installatie met hun eigen handen ingewikkeld maakt. Eén persoon kan dergelijke apparatuur niet aan, daarom moeten ze door het bedrijf worden geïnstalleerd. Vermommen de batterij in het interieur is erg moeilijk. Gietijzer wordt lange tijd verwarmd, wat de efficiëntie van de radiator beïnvloedt. Om comfortabele temperatuuromstandigheden in de kamer te creëren, is het nodig om een ​​grote hoeveelheid brandstof en tijd te gebruiken. Gietijzeren batterijen koelen echter ook lang. Gemiddeld is de levensduur van de unit 30 jaar. Het materiaal is niet bang voor corrosie.

Ingebouwde radiatoren

Het ontwerp van ingebedde radiatoren veronderstelt al bekwame maskering van de batterij in de vloer of wand. De unit is veilig afgesloten met een gaaspaneel dat warmte doorlaat. Alle "binnenkant" van het systeem zijn verborgen achter deze doos. Ingebouwde radiatoren zijn nodig voor het verwarmen van ruime kamers met "glazen" wanden (panoramische ramen). Vloermodellen zijn in dit geval effectiever. Volgens de normen worden apparaten geïnstalleerd in de buurt van koude muren met ramen. Op de muur gemonteerde oplaadbare batterijen, die "naast de deur" worden gemonteerd, bieden weinig warmte en verwarmen de kamer slecht. Op de vloer staande batterijen zijn een "strip" met mazen voor het raam, wat het interieurontwerp niet bederft, maar tegelijkertijd de taak met succes volbrengt.

Het systeem "warme vloer" hoort ook bij deze categorie. Het wordt meestal geïnstalleerd als een extra verwarming in appartementen, waar in de winter geen comfortabele temperatuur wordt gehandhaafd of in 'kwetsbare' kamers (een balkon omgezet in een woonkamer).

Stijlen decoratie

De eenvoudigste versie van de vermommingsradiator, die niet past bij de stilistische beslissing in het ontwerp van de kamer, is het scherm. Dit is meestal het voltooide paneel met gaten die de batterij afdekken. Het kan worden opgehangen of ingebed in een speciale doos, dat wil zeggen, volledig verbergen van de radiator. Schermen zijn gemaakt van glas, MDF, metaal. Ook zijn er houten panelen die eruit zien als een "vlecht". De kleur van hun oppervlak is afgestemd op de kamerinrichting. Glas is bij uitstek geschikt voor moderne 'hightech'-stijlen. Metalen schermen worden vaak gemaakt met smeedelementen. Bloemmotieven vloeien oorspronkelijk uit in het land of in een klassieke stijl. Het is mogelijk om radiatoren niet alleen met behulp van schermen te ontwerpen. De eenvoudigste, goedkope methoden zijn schilderen. Kleurradiatoren worden gecombineerd met een vleugje gordijnen, wanden of zorgen ervoor dat de batterij een interieuraccent krijgt. Soms wordt de eenheid geplakt met stroken behang, waardoor het oppervlak volledig wordt gemaskeerd. Zwarte, grijze, witte radiatoren worden gecombineerd met loft, minimalisme, hi-tech, futurisme en avant-garde. Soms worden stoffen gordijnen gebruikt die aan de vensterbank zijn bevestigd. Het is passend om eruit te zien als een gezellige oplossing in de stijl van de Provence, eclectisch, etnisch of klassiek. Door middel van putty op tekening extra volume geven. Koperen radiatoren zijn versierd met een kunstmatige patina, waardoor het oppervlak veroudert.

In sommige gevallen zijn radiatoren vakkundig ingericht onder de "open haard". Aan de zijkanten van de batterij zijn schappen voor boeken en decoraties gemonteerd. Het is de moeite waard om te onthouden: hoe dieper de batterij is verborgen, hoe meer deze de efficiëntie van zijn werk zal beïnvloeden.

Hoe te kiezen

Radiatoren zijn geselecteerd op het gebied van grootte, ontwerp en materiaalprestaties. Maar hun aantal voor een bepaalde kamer moet worden berekend. Om de juiste waarde te krijgen, moet rekening worden gehouden met de grootte van de ruimte, het materiaal waaruit het frame is gemaakt en de structuur zelf, het aantal buitenmuren en raamopeningen. Op basis van deze gegevens, de berekening van thermisch vermogen.

conclusie

Als er geen tijd of verlangen is om te sleutelen aan het ontwerp van de batterij, koop dan een radiator met het ontwerp van de auteur. De kosten van apparatuur zijn natuurlijk vele malen hoger dan die van eenvoudige eenheden, maar het unieke element in het interieur zal er deel van uitmaken, waardoor het bijdraagt ​​aan de ontwerpfoto. Traditioneel zijn dergelijke radiatoren versierd met reliëfornament. Er zijn ook modellen van niet-gewone vormen: dieren, voorwerpen met een "gestroomlijnde" configuratie, "poorten" met sjorringen, een muzikaal personeel, een slimme verweving van dunne buizen die een complex patroon vormen.