Rozen in landschapsontwerp: soorten en opties voor decoratie

De roos is de meest emblematische deelnemer in het bloemboeket en een prachtige tuindecoratie op de datsja. In de bloementuin wordt ze onvoorwaardelijk de dominante koningin, die meedogenloos haar buren onderdrukt, hoe mooi ze ook zijn. De geschiedenis van de plantenteelt begint meer dan 5.000 jaar geleden in het oude Perzië. In die tijd heette dit land Gulustan, wat vanuit het Perzisch vertaald "tuin van rozen" betekent. Moslims beschouwen deze bloem bijna als heilig, omdat ze volgens legenden is opgegroeid op de plek waar de profeet Mohammed vóór de hemelvaart huilde. Verrassend, waar de roos werd gekweekt, werd het behandeld met speciale schroom en eer. De geschreven bronnen van Babylon, Griekenland, Rome, India, China behielden de vermelding van de prachtige koningin van bloemen, die in de beste tuinen werd gekweekt. Romantische legendes hulden haar altijd. Bijvoorbeeld, volgens de oude Grieken, kwamen rode rozen tevoorschijn uit het bloed van Aphrodite, die werd verwond door doornen tijdens haar wanhopige omzwervingen in het bos van Python na de dood van haar geliefde.

De essentiële olie van de plant maakt nog steeds deel uit van bijna alle soorten parfums voor vrouwen en is te vinden in elke tweede parfum voor mannen. Van zijn bloemblaadjes, is suikerachtige jam gekookt, die in het Ottomaanse rijk "gulbeshesheker" werd genoemd. Het wordt genoemd als de bijnaam van de hoofdpersoon, in het boek van de Turkse klassieker Reshad Nuri Günthekin, die vertelt over de omzwervingen van de prachtige Feride. In elke cultuur wordt de roos geassocieerd met ongelooflijke schoonheid en tederheid. Ongeacht hoeveel nieuwe variëteiten kwekers hebben weten te brengen, toch zijn klassieke rode, witte, gele en roze rozen nog steeds het populairst. Als je je tuin wilt decoreren, plant dan koninklijke struiken erin. Rozen in landschapsontwerp bezetten een van de leidende posities als een centraal decoratief element. Laten we praten over welke variëteiten moeten worden gekozen voor een bepaalde tuin en hoe de stoute koningin van bloemen te plezieren.

Variëteit en variëteit aan rozen

Rozen verschillen in kleur, grootte van knoppen, bladvorm en hoogte van struiken. Samen met hybriden heeft het aantal variëteiten meer dan 3000. In landschapsontwerp is er een enkele classificatie, volgens welke planten worden verdeeld in drie grote groepen:

• Wintergroene struik. Ze worden gekenmerkt door een snelle groei en een lange bloeiperiode. De groenblijvende struiken omvatten Bourbon-, polyantha-, thee-hybride-, Bengaalse-, thee- en noiset-rozen.
• Met bladeren die vallen voor de winter. Deze omvatten witte, damast, centifool en Franse rozen.
• Gotetytistye (tatting). Krullende rozen van deze groep hebben zeer poëtische namen: Ave Maria, Gloria Deya, Orange Elf, Concerto, Virgo.

Een belangrijk kenmerk voor de koningin van de bloemen is haar badstof, dat wil zeggen het vermogen om het aantal bloembladen in één knop te vergroten, in vergelijking met de wildgroeiende analoog. Op basis van deze eigenschap worden drie soorten planten onderscheiden:

• Eenvoudig.
• Semi-double.
• Terry.

De laatste in één knop kan meer dan 150 kroonblaadjes hebben. Bloemen worden ook geclassificeerd volgens een ander kenmerk - de hoogte van de struiken:

• Filets.
• Gemiddelde lengte.
• Tall.
• Bodembedekker In deze groep die te kleine en te kleine variëteiten combineert.

Rozen verschillen in kleur. De kleur van de knop is waarschijnlijk de belangrijkste eigenschap, die bij het kiezen in de eerste plaats is gebaseerd. Naast de vier hierboven genoemde kleuren kunnen rozen ook kastanjebruin, bruin, oranje, paars, paars en fuchsia zijn. Er zijn enkele tientallen speciale variëteiten waarbij de bloembladen een ongebruikelijke kleur hebben van een combinatie van twee tinten en hun middentonen. Van groot belang bij landschapsontwerp zijn hybriden. Kunstmatig gefokt door kruising van variëteiten maakt een verscheidenheid aan tuinen, vanwege de ongewone vorm, speciale badstof of buitengewone kleur.

Hybriden worden ingedeeld in de volgende groepen, waarbij verschillende dozijn typen worden gecombineerd:

• Rozen Floribunda. De groep ontstond na het kruisen van de thee en polyanthusvariëteiten. Het bevat miniatuur borderrozen en struiken, die een hoogte bereiken van meer dan 1 meter. Floribunda wordt gekenmerkt door de bloei van het boeket, dat wil zeggen dat de halfronde toppen opgeblazen borstels vormen.
• Hybride thee. Ze worden gekenmerkt door verhoogde immuniteit tegen ziekten, maar zijn uiterst gevoelig voor vorst, zodat de struiken alleen in het zuiden worden gekweekt. Deze klasse omvat alle variëteiten die zijn afgeleid van theeroos. Hun kleurenpalet begint met geel en eindigt met een zachte sinaasappel.
• Rugoz-hybriden. Ze werden verkregen na veredelingsexperimenten met gerimpeld rozenbottel. Het grote voordeel van het ras is de vorstbestendigheid. Rugoz-hybriden zijn pretentieloos in de zorg, variëren in de mate van badstof en worden meestal het centrum van parkcomposities. Het is niet nodig om de planten voor de winter te bedekken.
• Grandiflora hybriden. De planten zijn rechtopstaand, visueel doet denken aan een theevariëteit, maar met overvloedige boeketbloei, zoals die van Floribunda. Rassen zijn niet bang voor vorst en bloeien lange tijd.

• Polyanthus. Ze waren het resultaat van de kruising van Chinese en veelbloemige rozen. Struiken hebben kleine knoppen, verzameld in het "penseel". Ze bloeien heel lang tot de eerste nachtvorst, die trouwens ook niet bang is. Vanwege hun geringheid versieren polyanthusrozen vaak vensterbanken in een huis waar ze in potten worden gekweekt.
• Shraby. Een speciale groep, die vlechten en ondermaatse variëteiten omvat.
• Miniature. Lijken op afstand op polyanthaceae, maar hun hoogte is niet groter dan een halve meter. Geteeld zowel in open veld en in potten. Lange bloei tot de eerste vorst.
• Klimmen. Ze worden onofficieel 'koninginnen' van landschapsontwerp genoemd. Struiken verschillen indrukwekkende hoogte, vanwege wat ze nodig hebben kunstmatige ondersteuning. Krijg gemakkelijk de gewenste vorm na het scheren, onpretentieus in de zorg. Kan eenvoudige knoppen en badstof hebben.
• Patio. Ze lijken op miniatuurversies, omdat ze zwak zijn in groei, maar hun minuscule knoppen zijn verzameld in pluizige boeketten. Wordt vaak gebruikt om ontwerpcomposities te maken op het landschap van privépercelen. Ziet er geweldig uit in enkele gazons, beteugelt bloembedden langs de randen van tuinpaden en in aparte hangende potten, potten op straat.

Zoals uit de classificatie blijkt, kan de koningin van bloemen veel gedaanten hebben en heeft elke variëteit zijn eigen kenmerken. Liefhebbers om te gaan met de wispelturige "dame" in de tuin zal heel moeilijk zijn, maar sierteelt vatbaar voor koppig.

Dankzij het rijke "assortiment" van rozen, kunnen ze worden gekozen voor zowel het milde zuidelijke klimaat als de strenge winters van Siberië, en de weelderige bloeiende tuin is de trots van de eigenaars en de afgunst van hun buren.

Een landingsplaats kiezen

Onmiddellijk voor het kopen, is het noodzakelijk om de agrotechnische kenmerken van de struik, de grootte en hoogte ervan, de bloeifactoren, de tweekleurige aard en de vorm van de knoppen te bepalen, en ook de koningin van de buren op te pikken die de holtes in de rozenkrans zal opvullen. Onder de overvloed aan variëteiten wordt aanbevolen om die te kiezen die werden verkregen door binnenlandse of Nederlandse kwekers. Zaailingen moeten een goed ontwikkeld wortelstelsel hebben en moeten worden geënt op het moment van aankoop. De plaats zou zonnig moeten zijn, zoals elke koningin, een roos houdt ervan zich te koesteren in de glorie voor universele bewondering. Slechts enkele variëteiten kunnen gemakkelijk worden aangepast in de penumbra. Als de plant de zon mist, zal de wispelturige koningin verwelken en geleidelijk vervagen.

Rose houdt niet van hoge luchtvochtigheid. In de plaats van de aanplant moet het grondwater zo diep mogelijk liggen, daarom is het beter om verhogingen voor de rozenkrans te kiezen. De grond is geschikt zwak zuur of neutraal. Als de grond op het perceel niet aan deze eis voldoet, zal de situatie geïmporteerde grond besparen. Het wortelsysteem van de koningin heeft een kwaliteitsvol drainagesysteem nodig dat haar tijdens regenachtige periodes zal redden. Jonge boompjes worden pas in het late voorjaar of de vroege zomer in de volle grond gedreven, als de grond goed opwarmt.

De roos, die in het oosten verscheen, heeft een opkomende zon nodig. Verrassend genoeg ontstond deze behoefte niet vanwege eerbiedige verbondenheid met het historische thuisland. De reden is veel prozaïscher: rozen zijn 's ochtends bedekt met dauw. Tegen lunchtijd moeten de bloembladen en bladeren de rijzende zon drogen, omdat vocht schimmelziektes kan veroorzaken.

zorg

Rozen moeten tijdig worden gevoerd, waarop de koninginnen met dankbaarheid zullen reageren in de vorm van weelderige bloei. De procedure wordt uitgevoerd in de lente tijdens de periode van knopvorming en in de zomer tijdens de bloei van de knoppen. In de herfst is bemesten niet nodig, omdat het de groei van nieuwe scheuten vóór vorst veroorzaakt, wat ongewenst is. Ten minste eenmaal per week worden de struiken bewaterd. Als de zomer bijzonder droog was, zou de frequentie van de procedure minstens verdubbeld moeten zijn. Watergift wordt uitgevoerd in de vroege ochtend of late avond, zodat in de verwarmde grond de wortels van een roos niet "levend" worden gekookt in kokend water. Bodemloslating moet ook tijdig worden uitgevoerd. Het wortelsysteem heeft noodzakelijkerwijs toegang tot zuurstof nodig, die dicht geramde grond sluit. Het is mogelijk om de grond te mulchen, wat de groei van onkruid rond de rozentuin zal voorkomen. Sommige soorten moeten de winter bedekken. In het voorjaar worden zieke scheuten gesnoeid om het voor de plant gemakkelijker te maken om stevige spruiten te verdrijven, en het levert geen sappen op de zwakken. Drie keer per seizoen worden bloemen bespoten met speciale formuleringen voor ziekten en plagen.

Opties voor het versieren van de site met rozen

Vanwege de verscheidenheid aan soorten rozen, kan het worden gebruikt in totaal verschillende landschapssamenstellingen. Geweven variëteiten zijn perfect voor verticale plantages en heggen. Het beteugelen van hybriden ziet er in hetzelfde type bloembedden goed uit. Floribunda en Grandiflora-rozen zijn geschikt voor solo-composities.

Bossige, hoge hybriden mengen zich organisch in de mixbordercompositie. Een bloembed dat alleen uit de koningin der bloemen bestaat, wordt de rozenkrans genoemd. Ze zijn onderverdeeld in typen:

• De parade. Inclusief rassen met een contrasterende kleur.
• Vertical. In hen wordt het raamwerk in de vorm van een prieel of pergola's voor klimgraden gebruikt.
• Romantisch. Geplant in de buurt van recreatiegebieden: op het terras, tuinhuisjes, terrassen.
• Van één kant zichtbaar. Geschikt voor decoratie van de binnenkant van het hek of in de buurt van de muur van het gebouw.
• Zichtbaar aan beide kanten. Ideaal voor decoratie van grasvelden en centrale gebieden in de tuin.
• Mobile. Rozen worden geplant in draagbare potten en, indien nodig, kunnen ze gemakkelijk hun vertrouwde plek veranderen in een nieuwe.
• Rotstuinen. Ondermaatse variëteiten versieren composities van keien en stenen.

Over wat voor soort tuin schoonheid je kunt maken van rozen en hoe je het goed kunt doen, en laten we verder praten.

Verticale rozentuin

Om een ​​verticale rozentuin te maken, hebt u een kader nodig. In zijn rol kan het dak van het gebouw of kunstmatige dragers met dwarse dwarsbalken zijn. Klimroosjes zijn geplant met een kleine inkeping van elkaar, omdat de zelfzuchtige plant de concurrentie zelfs van familieleden niet zal tolereren. Verticale rozentuinen zien er goed uit, waarin koninklijke struiken worden afgewisseld met clematis. Het is noodzakelijk om planten te combineren op basis van de kleur van de knoppen. Als je een contrasterend bloembed nodig hebt, dan zullen witte of blauwe clematisbloemen de rode rozen benadrukken. Om een ​​soortgelijke, delicate composities te creëren, een geschikte combinatie van roze en gele knoppen.

Hagen en bogen

Een rozenhaag kan het gebied strijken, het lelijke hek afdekken, de gevel van het huis versieren of een plek voor eenzaamheid en rust isoleren. Om een ​​koninklijke "omheining" te creëren, geschikt voor bossige en rieten rassen. De laatstgenoemden moeten worden uitgerust met goed gecamoufleerde steunen. Bogen met rozen benadrukken de overgang van de ene zone naar de andere. Ze markeren symbolisch de "ingang" naar een speciaal gebied: een tuin, een plek om te rusten, een afgelegen hoek met een vijver en banken. De boog kan in een kant-en-klare vorm worden gekocht of door uzelf worden gemaakt van dunne rails en duurzame planken voor steunen. Voor het versieren van het frame passen alleen klimvariëteiten. Niet slecht kijken dergelijke passages in de haag of in de lintworm. Rozen worden geplant in de herfst of lente. De eerste optie is geschikt voor rassen die in een bepaalde regio zijn gevaccineerd. In het voorjaar brengen zaailingen. De zomerperiode is voldoende om zich in goedaardige omstandigheden aan te passen aan de eigenaardigheden van het klimaat. Voor hekken worden variëteiten van rozen uit de groep hybriden van Rugoz als optimaal beschouwd.

Bloembedden en rabatki

Bloembedden - bloembedden met de juiste vorm, met zijden. Ze kunnen worden geplant met rozen van dezelfde variëteit of gecombineerde composities. Er zijn veel varianten van combinatieschema's. Rabatki - langwerpige bloembedden, die meestal langs de tuinpaden landen. Hun minimale breedte is anderhalve meter. Planten erin worden in rijen van één tot drie struiken geplant. Rozen in rabatki, in de regel, worden gecombineerd met salie, petunia, godetie, daglelies en krokussen. Let bij het kiezen van een variëteit op de neteligheid. Als de doornen van de roos zich vastklampen aan de voeten van mensen die langs het pad lopen, moet de korting zelf enigszins worden verplaatst en getransplanteerd. Optimaal voor bloembedden van dit type zijn lage scrubs.

Als het tuinperceel te klein is om de bloemrijke pracht in de vorm van bloembedden te passen, kun je een klein trucje doen en standaardrozen planten. Het zijn kleine bomen, geen traditionele struiken waarvan de kronen de toppen sieren.

Stoepranden en parterre

Stoepranden, die de contouren van tuinpaden herhalen, zien er mooi en netjes uit. Rose is een frequente gast in dit soort bloementuin. Stoepranden zijn ingedeeld op hoogte in drie soorten:

• Hoog.
• Gemiddeld.
• Low.

Voor de vorming van de laatste gebruikt miniatuurrozen en patio's. Floribunds en polyanth-variëteiten zijn geschikt voor high. Kies voor middelgrote borders kleine struiken (40-60 cm). De parterre is een bloembed voor de gevel van het huis, de belangrijkste "levende" decoratie van de buitenkant. Het maakt gebruik van de meest bizarre combinaties van bloembedden. Tapijtbloembedden met rozen die patronen of geometrische vormen vormen, zullen er indrukwekkend uitzien. Enkele struiken van theehybriden in combinatie met kleine architecturale vormen zijn geschikt voor de Engelse stijl in landschapsontwerp.

Plotontwerp met Austin-rozen

Austin-rozen worden beschouwd als het toppunt van elegantie onder de koninklijke bloemen. Ze worden met speciale schroom behandeld in Engeland, waar de tuinen van de landgoederen letterlijk in deze kleuren worden begraven. De roos van Austin is universeel, het kan onderdeel worden van een mengrens, solo groeien op een aparte plaats, deel uitmaken van een bloembed of een lintworm. Struiken zijn netjes, bolvormig. Bij een normaal kapsel groeit de roos niet naar boven en groeien de spruiten bijna langs de grond.

Solo roos

Solo-rozen trekken absoluut de aandacht. Voor bloembedden van dit type worden alleen majestueuze bloemen gekozen, die zelfs in kleine hoeveelheden de hoofdversiering van het landschap kunnen worden. Solo-rozen zijn geschikt voor kleine gebieden waar er niet voldoende ruimte is voor grote grasvelden. Naar de struik leek voordelig, het is wenselijk om het te planten op het open gebied, dat is duidelijk zichtbaar. Miniatuurvariëteiten en littekens zijn slecht bestand tegen deze rol. Voor een solo-compositie, is het aan te bevelen om halfhoge struiken te kiezen die minstens 50-60 cm boven een grasveld uitkomen.

Mixborder - met wat om rozen te combineren

Mixborders zijn een bloempotromboe, die in het kader van een bloembed wordt geperst. De buurt alleen thee hybriden, dus ze zijn beter geplant in shtambah of solo. De overblijvende groepen van variëteiten kunnen overweg met andere planten, als de laatste correct is gekozen. Voor de duidelijkheid, geven we een eenvoudig voorbeeld. Rose natuur begiftigd met een lang leven. Sommige wilde rozenstruiken leven meer dan 5 eeuwen. De leeftijd van gekweekte rozen is natuurlijk niet zo indrukwekkend: alleen 25-30 jaar oud met de juiste verzorging. Als de koningin "slechte" buren heeft met wie zij geen "gemeenschappelijke taal" kan vinden, kan haar levensduur worden teruggebracht tot 5-10 jaar. Tussen de struiken in mixborder aanplantende krokussen, sneeuwklokjes, muscaria. De laatste van de bolbloemenfamilie zal in het voorjaar een bloementuin versieren, terwijl rozen alleen maar sterker worden. Ze worden ook gecombineerd met ligusterheesters, seringen, acacia, duindoorn, hasta en hvoynikami. Onder de evergreens zijn de cotoneaster, magnolia's en pyracantha. Goede buren tussen coniferen zijn thuja, sparren, jeneverbes.

Ontwerpstijlen voor roos en landschap

De Queen of Flowers is universeel en geschikt voor bijna alle gebieden van landschapsontwerp. Het is organisch gecombineerd met strikt Engels, bonte Moorse en exotische koloniale stijl. Rozenstruiken worden gecombineerd met sculpturale composities in een romantische herkomst en etnische Franse richting. Terrassen en clubs in de Spaanse en mediterrane stijl kunnen ook niet zonder het heerlijke aroma van rozen. Filosofische Japanse richting met open armen zal de koningin van bloemen in zijn tuin van eenzaamheid nemen. Грубоватый кантри и лаконичный в своей простоте русский стиль тоже не обходятся без слегка запущенных розовых кустов.

conclusie

Капризная восточная гостья знает себе цену, поэтому за ее красоту придется расплачиваться регулярным уходом и трепетным отношением к кустам. De meeste variëteiten van rozen reageren scherp op de kleinste klimatologische veranderingen, dus een beginnende bloemkweker zal moeten inslaan op een plank met gespecialiseerde literatuur waarin de redenen voor het ongewone "gedrag" van de plant in toegankelijke taal zullen worden beschreven. In het tuinieren staat de koningin van bloemen echt op de eerste plaats. De bevoorrechte positie is welverdiend, omdat een dergelijke delicate, sensuele schoonheid in combinatie met de heerlijke geur en tederheid van de bloembladeren niet in andere planten te vinden is. De roos zal bewondering en bewondering vereisen, en in dankbaarheid voor de eerbiedige houding, zal het zeker behagen met luxe toppen die lichtpuntjes worden op het landschapsbeeld van je plot.