Classicisme - de richting in architectuur en design, waarvan de geboorte dateert uit het begin van de XVII eeuw. De stijl bleef bijna twee eeuwen relevant in Europa. Gaandeweg verspreidden de belangrijkste ideeën van het classicisme zich verder dan de Oude Wereld naar de Nieuwe, waar de kolonisten ze vermengden met lokale etnische motieven, waardoor ze in een koloniale richting veranderden. De stijl verwijst naar de elite, de meest nauwkeurige definities zijn de scheldwoorden "koninklijk", "paleis". Het classicisme is moeilijk te vertalen naar een modern interieur dat laconiek en rationeel is. Luxe, raffinement, rijkdom - de belangrijkste kenmerken van de richting, die in het tijdperk van technische vooruitgang hopeloos verouderd lijken. Laten we in meer detail bekijken hoe je classicisme goed kunt gebruiken in de decoratie van de kamer, zodat het ontwerp, met verwijzingen naar het verleden, relevant is voor onze dagen.
Stijlgeschiedenis
Veel mensen zijn verward in termen van "classicisme" en "klassieke stijl". In de hoofden van moderne mensen zijn ze al lang twee afgeleide producten, die samengevoegd zijn tot één. Nee, dit zijn verschillende aanduidingen met verschillen. Klassiek - de standaard, iets dat tot de hoogste categorie behoort. Daaronder worden items in kunst, design, architectuur, die al de hoogste score hebben gekregen, geëvalueerd. Nu worden ze beschouwd als de balk waarop de rest gelijk zou moeten zijn. Klassiekers komen echt uit het verleden, maar het verbrak volledig de verbinding met de tijd, een gouden niche over mode bezet. Classicisme wordt als een smaller concept beschouwd. Deze richting, die wordt gekenmerkt door logica en strikte volgorde. Sommige exemplaren van het classicisme kunnen verwijzen naar de klassiekers. De oprichters van de stijl raakten geïnspireerd door de oude architectuur, omdat zij het voorbeeldig vonden. In die tijd beleefde de barok een periode van achteruitgang, en deze werd vervangen door een andere, een jonge richting - de rococo, waardoor het classicistische alternatief verscheen. Zoals zoveel stijlen is het classicisme ontstaan in de architectuur van tempelcomplexen. Twee grote architecten uit die tijd: Palladio en Scamozzi formuleerden een coherent systeem van principes van richting. In de loop van de tijd is de stijl veranderd, dankzij het onderzoek van architecten die geïnspireerd waren door de oude cultuur. Maar hij slaagde erin om zijn genade te behouden, wat tegengesteld was aan overdreven verzinsel van barok en rococo. In de 18e eeuw werd Robert Adam een prominent figuur in Europees design. Scotsman reisde naar Italië en bekeek de archeologische opgravingen, die de nieuwe overblijfselen van de grote oude cultuur blootlegden. Adam is van adel door architect en heeft nieuwe ideeën uit de oude architectuur getrokken en een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het classicisme.
De populairste richting ontvangen in Duitsland (Berlijn, München), Rusland (St. Petersburg), Polen (Warschau), Schotland (Edinburgh) en Frankrijk. De laatste combineerde vakkundig de 'rococo-zoetheid' met de logica van het classicisme. De meeste voorbeelden van stijl in de architectuur werden de normen, dat wil zeggen klassieke monumenten: de triomfboog (Carrusel), het minder bekende gelijknamige gebouw in Rome (Septimia Severa Admiraliteit (St. Petersburg).
Empire-stijl - de keizerlijke stijl, het geesteskind van het hoge classicisme, wiens geschiedenis een andere wending nam tijdens het bewind van Napoleon. In het interieur toonde de richting zich nogal zwak, maar dit kwam tot uiting in de sculpturale ensembles (vooral in de monumenten van militaire dapperheid).
Belangrijkste kenmerken
Classicisme heeft een aantal interieurkenmerken waarmee u in een oogopslag kunt zien of het ontwerp bij een bepaalde stilistische groep hoort. Deze omvatten:
- Draperieën gemaakt van natuurlijke, luxueuze stoffen (meestal zijde). Meestal zijn ze gedecoreerd met een ingehouden, discreet, maar daarom niet minder rijk patroon.
- Prachtig stucwerk, geschilderd op de muren, wandtapijten, in plaats van schilderijen.
- Lange, smalle ramen. In moderne interieurs maakt u gebruik van panoramische modellen waarmee u het huis op het terras of vanuit het appartement op het ingeglaasde balkon kunt verlaten. Sluit hun zware gordijnen in de pick-up. Dichte stof kan het beste worden gecombineerd met hoge plafonds, dus classicisme is ideaal voor ruime 'paleis'-kamers.
- Antieke kolommen met kapitelen, friezen, guirlandes, sockets, meanders, spiegels, veeltallige kroonluchters gemaakt van duur kristal als de belangrijkste decoratie van de kamer.
- Meubels van duur massief hout van waardevolle rassen.
Het classicisme wordt gekenmerkt door een overvloed aan luxueuze, rijke details, maar ze zijn verstoken van een vleugje pretentie, zien er niet te fel en helder uit. Misschien was de reden hiervoor het principe van symmetrie, dat in alle interieurs wordt gebruikt en luxe in balans brengt.
Kolommen in het classicisme hebben hun eigenlijke functie verloren en worden slechts een decor. Ze behoren niet tot de dragende structuren, zoals in de antieke stijl, en worden daarom voornamelijk uitgevoerd in lichte materialen.
Het kleurenschema dat in de stijl wordt gebruikt
Het interieur moet wit of een van zijn tintopties gebruiken. De dosering is afhankelijk van de functie en de grootte van de kamer. In meer kamers kunt u donkere kaneeltinten gebruiken: rijke walnoot, mahonie, rijke chocolade, zachte zandkleur. In kleine ruimtes moet u zich concentreren op beige, crème of koffie met melk, wat al lang een klassieker is. Ook gebruikte zachte tinten van roze, groen, blauw, geel en minder vaak - lila. In de regel worden drie kleuren gecombineerd: een lichte achtergrond (wit, melkachtig, parel, ivoor), een pastel basis van modulaties van dichtbijgelegen tinten (meestal bruin) en een relatief helder accent.
Geen schreeuwende accentkleuren aanbevelen. De helderheid in het begrijpen van de mens van het classicisme tijdperk is heel anders dan de sappige, neon tinten die onze tijdgenoten gewend zijn.
Textiel en inrichting
De inrichting en het meubilair zijn gemaakt van natuurlijke materialen. Als je een exacte imitatie van het interieur van het tijdperk van het classicisme nodig hebt, koop dan handgemaakte items. Gebogen, complexe lijnen, karakteristiek voor barok en rococo, worden vervangen door een eenvoudige "directheid" en zachtheid. Er wordt bijzondere aandacht besteed aan spiegels en reflecterende oppervlakken. De "schittering" van een veelheid aan lampen in massieve kroonluchters onderstreept de respectabiliteit van de appartementen. Houten oppervlakken zijn gedeeltelijk versierd met houtsnijwerk, uitsluitend terwille van het toevoegen van gratie aan het decor. Aan de muren hangen wandtapijten (tapijten met ingeweven patronen), afbeeldingen in massieve vergulde kaders. Een essentieel element in de woonkamer en slaapkamer is de open haard. Leg op de planken vazen, porselein en kleine sculpturen. Meubels en inrichting zijn gedecoreerd met inzetstukken van zeldzaam hout, verguldsel, zilver, messing, zijde, fluwelen diepe tinten, inlay. Textiel gebruikt alleen natuurlijk. Het lichtste, meest luxueuze en klassieke materiaal is zijde. Parelmoerachtige modulaties van het oppervlak maken de atmosfeer ingetogen, maar ongelooflijk elegant. Zijde wordt gevolgd door fluweel, satijn, mousseline en batist.
Een wandtapijt of miniatuurafbeelding kan door uzelf worden gemaakt, als u dol bent op borduren. Om dit te doen, moet je een ringetje, een naald met een groot oogje, een normaal canvas en een flosdraad nemen, meerdere keren gevouwen. Een foto is geborduurd met een tapestekensteek, een diagonale "helft" van een klassiek kruis.
verlichting
De nadruk in het interieur ligt op de centrale verlichting, vertegenwoordigd door een kroonluchter met een groot plafond. Het heeft meestal zulke indrukwekkende afmetingen en is zo elegant gemaakt dat het een van de belangrijkste decoratieve elementen in de kamer wordt. Bovendien worden lokale tafellampen en schansen gebruikt. Ze zijn in de regel versierd met kristal, glas of transparante steen (in luxueuze uitvoeringen). Ook toegestaan het gebruik van stoffen plafond. In neoclassicisme kun je een witte spot-LED gebruiken om de winnende details van de situatie te benadrukken.
Materialen en methoden voor afwerking
De muren zijn geschilderd, gevolgd door schilderen of behangen. In dit geval is het beter om de stof te kiezen die het meest overeenkomt met het tijdperk. Van de tinten wordt de voorkeur gegeven aan lichte kleuren, en het sieraad moet niet te bloemig zijn. Als alternatief kunnen de wanden worden bekleed met zijde of worden bekleed met houten panelen. Bovendien is het oppervlak versierd met pilaren of "trompe l'oeil". De originele oplossing is een schilderij in de stijl van grisaille, dat wordt uitgevoerd met verven van verschillende tinten in dezelfde kleur (meestal grijs). Versier in deze techniek niet alleen de muren, maar ook het plafond. Kies voor parket parket. Als het budget het toelaat, kunt u een luxueuze versie kopen met een uniek patroon met samenstellende modules gemaakt van natuurlijk hout. In de keuken, in de eetkamer, kan de badkamervloer worden bedekt met keramische tegels, geëxpandeerde klei of mozaïek. Het plafond is mat gestrekt of afgewerkt met gips. U kunt ook een satijn of zijden stof gebruiken om te draperen. In de decoratie van de vloer wordt soms gebruik gemaakt van marmer van lichte tinten met een discreet patroon. Hoge muren kunnen vanwege hun gewicht niet volledig met natuursteen worden versierd.
In neo-classicisme ("gemoderniseerde" stijl) is het gebruik van laminaat toegestaan, omdat dergelijke interieurs niet doen alsof ze authenticiteit zijn.
Classicisme in het interieur
Classicisme kan in elke kamer thuis worden geïmplementeerd of in combinatie met andere gebieden die in de buurt van de geest zijn. Deze omvatten de Rococo, Barok, Empire, klassiek (in brede zin), koloniale stijl. De eerste twee opties worden vergeleken met de beperking van de hoofdrichting en de rest past op het principe van analogie. Neoclassicisme is goed te combineren met een andere gemoderniseerde stijl - neoklassiek.
Gang en gang
In het ontwerp van de gang gebruiken ze meestal lichte tinten (melkachtig, wit, crème, beige). Aangezien de gang meestal een langwerpige vorm heeft, kan deze visueel worden uitgevouwen met een combinatie van eenkleurige rand aan de onderkant en stoffen behang aan de bovenkant van de muren. De rand van de twee texturen benadrukt opzettelijk. Een moderne garderobe zal organisch opgaan in het interieur als de gevels zijn versierd met stucwerk of houtsnijwerk. Spiegeloppervlakken van deuren voegen ruimte toe. Om de lichte kamer te laten spelen in het heldere licht, worden paar schansen gebruikt die symmetrisch op tegenoverliggende muren zijn geplaatst.
Woonkamer
De wanden van de woonkamer zijn versierd met behang met florale ornamenten. Hoewel de combinatie van texturen van materialen niet typerend is voor 'historisch' classicisme, is het in de moderne versie mogelijk draperie te combineren met gips, geschilderde fragmenten of houten inserts. De originele oplossing is de afwisseling van schilderijen van de muur rond de omtrek van de kamer. De hoofdsamenstelling wordt vertegenwoordigd door een bank, een paar stoelen, een poef of bank en een salontafel gemaakt van hout. De kleur van de oppervlakken van de laatste wordt geselecteerd op een paar tonen lichter of donkerder dan de bekleding van het meubilair. De kamer moet een open haard hebben met een spiegel boven de plank. Als het niet mogelijk is om een echte te vestigen, worden "platte" bio- en elektrische analogen gebruikt.
keuken
Om de vloer van de keuken in de stijl van het classicisme te versieren, gebruiken ze grote tegels die houten parket imiteren. De tint wordt geselecteerd uit het natuurlijke rijke bruine bereik. Een keukensuite voldoet ook aan de principes van symmetrie en moet identieke opslagsystemen hebben aan beide zijden van het "midden" (meestal platen). De gevels van meubels zijn versierd met stucwerk, sierlijsten, randen en kroonlijsten, "pilasters" met goud. In de keuken wordt het niet aanbevolen om behangpapier te gebruiken, dus het is beter om de muren te schilderen of te lijmen met een vinylversie die het textielpatroon nabootst (met "vezels"). Het eetgedeelte is ingericht met een licht witte tafel en dezelfde 'lucht'-stoelen met parelmoeren zijden bekleding.
slaapkamers
Het midden van de slaapkamer is een bed, in het classicisme was het verstoken van een luifel, die vroeger de slapende mensen van de buitenwereld bedekte. Maar op de luxueuze stoffering kunnen decoratieve kussens en een sprei met een rijk patroon niet redden. Als de afmetingen van de slaapkamer dit toelaten, rust de "vrouwelijke" helft het boudoir uit. In privé-huizen daaronder kan een kleine aangrenzende kamer worden geïdentificeerd. Aan beide kanten van het luxe bed zet u twee nachttafeltjes, waarbij u de symmetrie regelt. Aan de voet kun je hapjes of een bank die is bekleed met dure zijde installeren. Hoge, smalle ramen draperen met zware gordijnen van lichte tinten. Het is beter om de muren te schilderen en een accentschildering of -tapijt aan de kop van het hoofdeinde te plaatsen.
In neoclassicisme kun je meubels gebruiken die zijn bekleed met natuurlijk leer in plaats van stof.
badkamer
In de badkamer zijn wanden en vloeren betegeld met keramische tegels. In de experimentele varianten nemen de groene kleur en de gradaties ervan de basis van het kleurenpalet. De muren en vloer geven een zachte olijfkleur. De schaal is geplaatst in een voetstuk met pistaches, versierd met zilveren of vergulde lijsten. Aan de muur hangt een ovale spiegel in een eenvoudig kader. Aan weerszijden daarvan zijn vier dubbele wandlampen met twee gloeilampen geïnstalleerd. Een decoratieve toevoeging is het schilderij: een bloemenornament gemaakt van witte en groene tinten, welke "boog" over de spiegel hangt en eindigt op het niveau van de schans. Bad kiest een klassieke vorm op gebogen poten. Bedek het met pistachekleurige gordijnen met een onopvallend ornament. Zodat het interieur er niet te "groen" uitziet, wordt het aangevuld met meubels gemaakt in combinaties van donkerbruine en melkachtige kleuren.
studie
Antiek meubilair dat organisch is ingebracht in het interieur van het kantoor. Een oud, zwaar bureau, bureau, bureau of secretaresse zorgt voor comfort, gemak en schoonheid. Voer dergelijk meubilair uit het massief van een boom van donkere tonen. Om de situatie er niet al te somber uit te laten zien, worden stoffen van lichte tinten met een neutraal patroon gebruikt om muren te draperen. Een dikke tafel past in een luxe fauteuil met lederen bekleding. Vereist kenmerk van het kantoor - de bibliotheek. Als de grootte van de kamer dit toelaat, wijst het een aparte 'hoek' toe met een voetenbank en een tafel. Omdat de plafonds in de "paleis" -kamers hoog zijn, kunt u grote kledingkasten gebruiken met een mobiele ladder, die u beklimt om bij de hoogste planken te komen. De originele toevoeging zijn de schansen op het spiegelsubstraat, vergelijkbaar in vorm met de kandelaars.
conclusie
In de beschrijving van het classicisme zijn er verwijzingen naar schilderkunst, poëzie, proza, muziek en beeldhouwkunst. De richting omarmde op een bepaald moment volledig het brede concept van "kunst" en liet een stempel achter in bijna elke niche ervan. De meeste "overblijfselen" van de stijl zijn bewaard in uitstekende staat en hebben onze dagen bereikt. Om de "smaak" van de richting te ervaren, om de sfeer van het interieur te zien, om de charme en de indruk te waarderen, kunt u een bezoek brengen aan de Russische North Palmyra, waar de meeste exemplaren van het Russische classicisme zich bevinden - een aparte stijltak.
Laat Een Reactie Achter